Польско-русский словарь - człowiek

1. человек

2. (pot.: np. równy, dobry, fajny) малый

∆ człowiek z głową малый с головой

3. (wraz z innym: przy uogólnieniu jakiegoś sądu, opinii) ты / без местоимиения

∆ nikt się z człowiekiem nie liczy никто с тобой не считается

∆ nikt o człowieku nie pomyśli никто о тебе не подумает

∆ człowiek nie wie, co myśleć не знаешь, что думать

◊ człowiek ambitny честолюбец

◊ człowiek czynu человек дела

◊ człowiek długowieczny долгожитель

◊ człowiek honorowy человек чести

◊ człowiek interesu деловой человек

◊ człowiek na wózku (inwalidzkim) колясочник

◊ człowiek nie liczący się z nikim самодур (человек)

◊ człowiek niezmiennych poglądów однолюб (постоянный в своих склонностях, привязанностях)

◊ człowiek o odmiennych poglądach / człowiek odmiennych poglądów инакомыслящий

∆ prześladowanie ludzi o odmiennych poglądach преследование инакомыслящих

◊ człowiek pełen (zabawnych) pomysłów затейник

◊ człowiek pracy трудящийся

◊ człowiek radziecki совок разг.

◊ człowiek sukcesu успешный человек

◊ człowiek śniegu снежный человек

◊ człowiek zamieszkujący stale w domku letniskowym зимник (человек, постоянно живущий на даче)

◊ człowiek żądny sławy / człowiek żądny zaszczytów честолюбец

◊ ludzie

1. люди

2. (zwykli ludzie, masa narodu) народ ед.

3. (publiczność) публика ед.

◊ przy ludziach / wśród ludzi (publicznie) на людях